แม่ผมเป็นแม่ค้าที่นำไปของไปขายที่ตลาดนัดแถวบ้านและน่าจะเป็นคนไม่กี่คนที่ได้รับการฉีด Vaccine ป้องกัน COVID-19 เข็มที่ 1 เรียบร้อยแล้ว ผมสอบถามแม่ถึงคนอื่น ๆ ที่เป็นพ่อค้าแม่ค้าในตลาดนัดเหมือนกันว่ามีใครไปฉีดวัคซีนมาบ้างหรือยัง คำตอบที่ได้รับยิ่งทำให้รับรู้ถึงวิธีคิดของคนในชนบทที่ไม่ได้ห่างไกลกรุงเทพฯ ได้ดีมากยิ่งขึ้นและรวมไปถึงการรับข่าวสารที่ผิดพลาดมากมาย บางคนว่าไม่ฉีดเพราะบอกว่า เห็นเขาว่ากันว่าฉีดแล้วมีคนเสียชีวิตมากซึ่งไม่เป็นความจริง แต่คนเหล่านั้นไม่เคยรู้เลยว่าคนที่ตายเพราะไม่ฉีดวัคซีนวันละหลายสิบคนทั้งๆ ที่ข่าวออกทุกวัน บางคนว่าไม่ฉีดหรอกแต่รอให้คนอื่น ๆ ฉีดก่อนตนเองคงไม่เป็นอะไร บางคนไม่ฉีดเพราะอ้างว่าไม่มีเวลา เมื่อคุยกันจนแล้วเสร็จ พ่อค้าแม่ค้าเหล่านั้นก็บ่นว่าตั้งแต่ COVID-19 ระบาดคนไม่ออกมาซื้อของเพราะกลัว เมื่อไหร่โรคนี้มันจะหายไปจากประเทศไทยเสียที ผมนึกไปถึงคนเห็นแก่ตัวและโง่เขลาที่มักจะมองอะไร ๆ แบบเห็นแก่ตัวเสมอ รวมถึงไม่เคยเสียสละอะไรเลยแม้แต่การฉีด Vaccine เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันหมู่โดยเร็วที่สุดซึ่งสุดท้ายมันก็ส่งผลดีต่ออาชีพของเขานั่นแหละ
20 มิถุนายน 2564
ต้นจำปูนหลังบ้าน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น