คุณชอบดอกไม้อะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า ? สมัยผมเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย
ผมเคยไปชอบน้อง ม.สี่ คนหนึ่ง ความรักตอนนั้นมันร้อนแรง
อยากจะแสดงออกให้เค้าเห็นว่าเราจริงใจกับเค้ามาก ผมอยากให้ดอกไม้เพื่อแทนความรู้สึกดี
ๆ ของผมไปยังเค้า แต่ไม่มีเงินซื้อดอกไม้ให้ ผมเลยเอากุหลาบที่แม่ปลูกไว้ 2 ต้นในกระถางข้างบ้าน มาดูแลรดน้ำพรวนดิน ใส่ปุ๋ย จนกระทั่งเค้าออกดอกจนได้
กุหลาบที่ผมดูแลสวยงามมาก มีดอกสีแดงกับสีชมพู
แล้วผมก็ตัดกุหลาบและห่อกระดาษอย่างดีไปให้น้องม. สี่ 4 ตอนนั้น โลกผมเป็นสีชมพูเหมือนกับกุหลาบที่ผมเอาไปให้เค้าเลย
แต่สุดท้ายวันนึง ผมก็ต้องตัดใจ เพราะต้องเตรียมหาที่เรียนหนังสือต่อเลยค่อย ๆ ลืมน้องเค้าไปในที่สุด
ตอนเด็ก ๆ
ผมชอบปลูกดอกดาวเรืองมาก ไม่รู้เป็นไงเหมือนกัน
เหมือนกับว่าผมเป็นเด็กอยากรู้อยากเห็น ไปหมดซะทุกเรื่อง วิธีการปลูกดอกดาวเรือง
ก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไร อย่างแรกผมหากะลามาใบนึง ใส่ดินลงไป 3/4 ส่วน จากนั้นก็เอาดอกดาวเรืองแห้ง ๆ
มาโรยใส่ในกะลาใบที่เตรียมดินไว้แล้ว จากนั้นก็กลบหน้าดินนิดนึง รดน้ำ
ให้เปียก แล้วก็รอเวลาที่ต้นดาวเรืองจะงอกขึ้นมา ผมปลูกทุกครั้งดอกดาวเรืองก็งอกขึ้นมาทุกครั้งเหมือนกัน
ตอนดอกดาวเรืองงอกขึ้นมาต้นเล็ก ๆ น่ารักมาก จนกระทั่งเค้าออกดอกจะสวย ดอกสีเหลือง
(ตามความคิดผมตอนเด็ก ๆ นะ ) นอกจากดาวเรืองแล้วก็มีต้นส้ม เพราะตอนเด็ก ๆ
ผมชอบกินส้มมาก ๆ แล้วแม่ก็ไม่ค่อยซื้อมา เลยคิดว่าจะปลูกส้มไว้สำหรับเก็บผลกินเองวันหนึ่งแม่ผมซื้อส้มเขียวหวานมา
1 กิโลกรัม ผมก็กินคนเดียวจนหมด และเก็บเมล็ดส้มไปตากแห้ง จากนั้นก็เพาะเมล็ดส้มลงในถุงพลาสติก
ตอนนั้นพระเจ้าคงเข้าข้างเด็กดีแล้วก็น่ารักอย่างผมแน่ ๆ เลยเพราะมี ต้นส้มงอกขึ้นมาจนได้
1 ต้น ผมดูแลต้นส้มต้นนั้นเป็นอย่างดี และย้ายไปปลูกบริเวณข้าง
ๆ บ้านนั่นแหละ แต่พอโตขึ้นผมกลับไม่สนใจการปลูกดอกดาวเรืองและต้นส้มต้นนั้นเลย
มัวแต่สนใจโลกกว้างที่เข้ามาสู่ชีวิตในแต่ละวัน ต้นส้มของผมโตขึ้นมาอย่างแกน ๆ
ผมเคยเห็นส้มต้นนั้นออกดอก แต่ไม่มีโอกาสเห็นผลส้ม ดอกคงจะร่วงไปก่อน
เวลาผ่านไป บ้านผมเปลี่ยนไปเยอะมาก ต้นส้มต้นนั้น
ผมไม่รู้ว่าเค้าตายไปตอนไหน ผมนึกย้อนหลังไปก็ได้แต่เสียใจ
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ผมจะย้ายเค้ามาปลูกในที่ที่ดูแลได้อย่างสะดวก
จะไม่ปล่อยทิ้งขว้างอีก และจะดูแลเค้าจนกระทั่งให้ออกผลให้จงได้
วันนี้ผมกลับมาสนใจต้นไม้อีกครั้ง
อาจจะเป็นเพราะคิดถึงความหลังครั้งยังเด็ก ๆ
บางครั้งก็รู้สึกเหมือนกับว่าผมกลับไปเป็นเด็ก ๆ ที่ยังไม่ประสีประสา
แต่สิ่งหนึ่งที่ผมจะไม่ยอมให้เกิดขึ้นอีกก็คือ
ผมไม่ยอมจะเสียคนที่ผมรักไปเหมือนกับเสียต้นส้มที่ผมดูแลเป็นอย่างดีก่อนที่เค้าจะเกิด
แต่พอถึงเวลาที่ต้องดูแลให้เค้าเติบโตอย่างจริงจัง
ผมกลับไม่เคยเหลียวแลเค้าเลยและปล่อยเค้าให้ตายอย่างเดียวดาย
20 ตุลาคม 2553
ต้นจำปูนหลังบ้าน
